การสร้างสุขภาพของฟันและปากตอนภัยพิบัติ

การเอาใจใส่ของปากไม่ใส่ใจขึ้นด้วย และตอนที่ภัยพิบัติ การเอาใจใส่เป็นปกติอาจจะยากเพราะความตึงเครียดของการใช้ชีวิตของผู้ลี้ภัยที่ไม่คุ้นเคยและนิสัยการบริโภคที่อำเอียง ถึงคิดว่า น้ำขาดแคลน ว่าใช้น้ำมีค่าในการแปรงฟันถูกลังเลเกี่ยวกับ แต่น้ำน้อยก็ยืนยันการเอาใจใส่ของปากตอนภัยพิบัติเช่นวิธีการแปรงฟันที่สามารถทำได้เป็นต้นกันเถอะไว้

พอการใช้ชีวิตของผู้ลี้ภัยถูกขยายเวลา การเอาใจใส่ของปากที่เพียงพอซับซ้อนขึ้น และมีการแย่ลงของรูที่แมงกินฟันและโรคปริทันต์และโรคปอดอักเสบที่เกี่ยวข้องการสูดสำลักเข้าปอด และผลกระทบปรากฏตัวที่ไม่เพียงแต่ฟันและปากเท่านั้นสุขภาพกายแล้วมาด้วย เพื่อทำตามชีวิต เป็นมะเชียวมาตรการด้วยการสร้างสุขภาพของปาก