รู้หรือ อดีตของเขต นิชิ

จาก "นิชิบุนคะ" นิตยสารประชาสัมพันธ์ที่ห้องบรรยายเขต นิชิออก เชือกถอดประวัติศาสตร์ของเขต นิชิที่มีจนถึงตอนนี้ไป และไม่ว่าอย่างไรก็ตามช่วยคิดให้อดีตของเขต นิชิ

ห้องบรรยายเขต นิชิ ก่อตั้งปี 1981 ( 56, เชียววะ) แยกออกเป็นการสร้างศิลปะการแสดงสาขาพิธีชงชา และมีบทบาทสำคัญ และใครๆ ก็เข้าร่วมได้ "นิชิบุนคะ" ถูกการสร้างจัดพิมพ์หลังจาก 5 ปี เป็นนิตยสารประชาสัมพันธ์ที่เล่า understanding the new searching the old ต่อกันมากับตอนบรรยากาศหนึ่งที่ถูกซ่อนในวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์พื้นที่ที่ติดแน่นกับเขต นิชิ ส่งที่แผนกฟื้นฟูของท้องถิ่น (เคาน์เตอร์บริการที่ว่าการเขตชั้น 4 หมายเลข 48 )

การเข้าโรงเรียนโรงเรียนระดับประถมศึกษาที่อิมะจิ ยะมะดะ (จากปี 1912 ถึงปี 1998 ) เกิดที่นิชิโทะเบะเชียว และทิศตะวันตกก่อน พบอาจารย์การนิยมชมชอบ literary arts ที่นี่ และได้รับผลกระทบจากบทกวีโนะชิโนะ
นอกจากนั้นรู้ว่า ชิวโกโระ ยะมะโมะโทะเป็นรุ่นพี่ของโรงเรียนประถม และดูเหมือนว่าจะจำความสนิทสนม "ฝน" ถูกเลือกให้เป็นสาขาการผลิตของ " literary society ชินนิฮอน" เป็นตอนอายุ 36 ปี
ผลิตบทกวีจำนวนมากดีของจังหวะดนตรีในเทคนิคของ onomatopoeia mimetic word และทำนองเพลง (ซ้ำๆ ) ถึง "ฝน" เป็นบทกวีที่ยาวอย่างง่ายดาย แต่แนะนำตอนแรกส่วนหนึ่ง
"ฝน"
ฝนฝนฝนฝน
ฝนฝนฝนฝน
อะเมะฮะโบะคุระโวะซะนซะคะทะทะคุ
ซะนซะคะซะนซะคะซะนซะคะซะนซะคะ
อะเมะฮะซะนซะนซะคะซะคะซะคะซะคะ　　　　　　omission of the latter part
ปีพ.ศ. 2507 ได้รับความปรารถนาของกลุ่มศิลปะของพลเมือง และถูกผู้อำนวยการของห้องแสดงผลงานศิลปะโยโกฮาม่าประชาชนรุ่นแรกกำหนดจากนายกเทศมนตรีของโยโกฮาม่ายุคอะซึกะทุ่งนา
และบทกวีของการเขียนด้วยตนเองของตอนนี้ที่ประกาศเด็กของเขต นิชิถูกคงเหลือไว้ บทกวีและร้อยแก้วส่วนใหญ่ถูกเก็บใน "หนังสือรวมบทกวีอิมะจิ ยะมะดะทั้งหมด" (บริษัท trend of thought )
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,471KB )

ถึงเป็นครั้งสุดท้าย แต่ช่วยแวะครั้งนี้ในกรณีหน่วยงานราชการหน้า เพราะตั้งชื่อนักเขียนกวีที่แนะนำไม่ได้ที่นี่ว่า "นักเขียนของความเกี่ยวดองเขต นิชิ" และลงใน No. 36 " นิชิบุนคะ" และส่งได้ที่แผนกฟื้นฟูของท้องถิ่น (เคาน์เตอร์บริการที่ว่าการเขตชั้น 4 หมายเลข 48 )

ชิวโกโระ ยะมะโมะโทะ (จากปี 1903 ถึงปี 1967 ) เกิดที่อำเภอ คิทะสึรุกุง, จังหวัด ยะมะนะชิ (อำเภอ โอสึคิตอนนี้) และชื่อจริงเรียกว่า 36, ชิมิซุ (ซะโทะมุ) ย้ายไปโยโกฮาม่าที่มีมากมายของพ่อค้าที่ออกจากยะมะนะชิที่เหมาะกับ drowning เกิดจากฝนตกหนัก และครอบครัวเผชิญหน้ากับอุทกภัยโดยบังเอิญที่นั่นที่โตเกียวด้วย และจัดการ raw silk ที่คุ้นเคยที่ยะมะนะชิ และเข้าเรียนที่โรงเรียนประถมโทะเบะ และเข้าโรงเรียนประถมข้างหน้าทิศตะวันตก ประโยคเก่งตั้งแต่ตอนนักเรียนประถม หลังจากการได้รับวุฒิปริญญาโรงเรียนประถม โกโระการวนรอบไปโรงรับจำนำของชื่อที่ชื่อว่า "ชิวโกโระ ยะมะโมะโทะ" เพื่อการรับใช้เด็กที่มาฝึกงาน (เดะตชิ) การพูดเล่น (เชียะระคุ) ซะอิ (เบ่งบาน) ของเจ้าของบ้านของโรงรับจำนำนี้ให้สถานที่ของการศึกษาที่โกโระการวนรอบ เพราะชิวโกโระ ยะมะโมะโทะของนามปากกาไม่ลืมบุญคุณนั้น เรื่องสั้น "บริเวณใกล้เคียงซุมะวัด" (ทำ) ที่ได้รับโซะที่โคะเบะอพยพแบบชั่วคราว และเขียนหลังจาก Great Kanto Earthquake กลายเป็นผลงานชิ้นแรกกับวงการวรรณกรรม สิ่งหนึ่งของงานศิลปะชิ้นเอกมี "ซะบุ" นักเขียนบทประพันธ์กลุ้มใจกับชวนผู้อ่านเข้าเป็นเรื่องที่ตอนแรก ชี้ว่า เป็นเด็กที่มาฝึกงานของ merchant's family ด้วยการพรรณาละเอียดละออของชุดเสื้อผ้าของซะบุ นอกจากนั้นสายตาของผลงานจำนวนมากถูกส่งไปทางผู้คนล่างที่ทรมานกับการใช้ชีวิตแต่ละวัน

ผลงานของชิวโกโระ ยะมะโมะโทะเป็นส่วนใหญ่เช่น "เรื่องกำแพงสีฟ้า" " เมือง ที่ไม่มี ของฤดูกาล" **ทะนเคราที่ "ต้นไม้ต้นสนใบแหลมโนะ (ต้นสนใบแหลมมา) เหลือทิ้งไว้" สีแดง" เป็นต้น
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,512KB )

เอจิ โยะชิคะวะ (จากปี 1892 ถึงปี 1962 ) เกิดที่เนะกิชิ, นะคะมุระฮิซะโยะชิ Funato อำเภอ (เขต นะคะ) และย้ายที่อยู่ใกล้กับ red gate ตอน (โทะฟุคุจิ) อายุ 9 ปีจากอัตชีวประวัติ บริเวณโทะฟุคุจินั้นดูเหมือนว่าจะเป็นสนามเด็กเล่น จากความล้มเหลวของธุรกิจของพ่อ เอจิเลิกโรงเรียนระดับประถมศึกษาของมินะมิโอะทะกลางคันตอนอายุ 11 ปี และ ถึงหลังจากนั้นถูกผ่านไปยังอาชีพเช่นหอสวดมนต์ แต่ Nippon-Maru เรือใบท่องเที่ยวของพื้นที่มินะโทะ มิระอิตอนนี้ก่อสร้างการทาสีภายนอกของวงกลม Shinano (ประมาณ 6,000 ตัน) ของเส้นทางเดินเรือ Seattle ที่เข้ามาที่อันดับที่ 1 อู่เรือที่ถูกผูกเรือตอนอายุ 18 ปีที่ทำงานในฐานะช่างกะลาสีเรือที่อู่เรือมิตซูบิชิ ตกลงมาที่ก้นอู่เรือในตอนนั้นเพราะการตกของฐานเหยียบเพื่อดันพยุงตัว ได้รับบาดเจ็บเป็นป่วยร้ายแรง บังคับให้ทำ 1 เดือนการเข้าโรงพยาบาล และออกเดินทางจากซะคุระกิเชียวไปยังโตเกียวเพื่อหางานใหม่หลังจากการขับไล่ ดังนั้นประสบกับ senryu และนี่ทำให้วรรณคดีตื่นนำทางไป เอจิในฐานะนักเขียนไม่เพิกเฉยต่อความพยายามและความอ่อนน้อมถ่อมตนที่ทำให้ตัวเองสูงขึ้นในการดำเนินชีวิตยากจน คุณผู้หญิงฟุมิโคะซื่อสัตย์ และอ่อนน้อมถ่อนตน และหลังจากการเสียชีวิตของเอจิ บอก เพราะโวะที่ "เรียกลูกสาวโปรด" ตีพิมพ์วิถีชีวิตของเอจิที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน

ผลงานของเอจิ โยะชิคะวะเป็นส่วนใหญ่เช่น "บันทึก มุซะชิ มิยะโมะโทะ father of the Imperial adviser หนังสือใหม่" " ฉันทะอิเฮะอินี้บันทึก" " 3 ประเทศ จุดมุ่งหมาย" เป็นต้น
นวนิยายที่ทำโยโกฮาม่าได้เวทีเขียน "แมลงร้องเพลงแบบบ้าระห่ำ" ด้วยอายุ 40 ปี
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,565KB )

ทะเคะโอะ อะริชิมะ (จากปี 1879 ถึงปี 1923 ) เติบโตที่ที่พักศุลกากรของโอะอิมะสึเชียว, เขต นิชิ นวยายเรื่องสั้นที่ถูกเขียนเนื่องจากประสบการณ์ที่วิ่งผ่านโรงเรียนภาษาอังกฤษและภาษาญี่ปุ่นของยะมะเทะเป็น "องุ่นของ 1 หวี" "ผม" ของตัวเอกอยากจะทำทะเลและเรือจากต่างประเทศแดงของเส้นน้ำลึกของเรือที่เห็นในกรณีการไปกลับโรงเรียนลงภาพวาด อย่างไรก็ตามแสดงสีนั้นไม่ได้กับสีวาดภาพไม่ดีมีของ "ฉัน" และอยากได้ dark blue ของทะเลของสีวาดภาพชาติตะวันตกที่เพื่อนร่วมชั้นเรียนคนต่างชาติมีและสีวาดภาพ 2 สีสีแดงของเส้นน้ำลึกของเรือขึ้นแทบทนไม่ไหว ตอนห้องเรียนว่างเปล่าขึ้น ใส่ 2 สีแล้วในกระเป๋าของตัวเองนั้น คดีถูกเปิดเผยทันที หลังจากนั้น "องุ่นของ 1 หวี" เป็นกี่องศา หรือถูกเลือกนวยายเรื่องสั้นที่พรรณนาถึงการปฏิสัมพันธ์ของใจกับครูผู้หญิงอายุน้อยที่ให้ความเจ็บปวดรวดร้าวนั่นของเด็กผู้ชายอย่างใจดีในการมีไหวพริบชุ่มชื้นและอ่อนเยาว์มาใช้ถึงหนังสือเรียน
Hermann Hesse นักเขียน (จากปี 1877 ถึงปี 1962 ) ของประเทศเยอรมนีเขียนเรื่องสั้น "ความทรงจำของวันของเด็กผู้ชาย" (การรายงานปี 1931 ) ที่เหมือนกันกับนี่
คงจะถูกเขียนเป็นของตัวเอง เพราะดูเหมือนว่า ไม่มี Hesse โอกาสที่รู้เกี่ยวกับผลงานของทะเคะโอะ ความผิดของเด็กผู้ชายและความเสียใจและการอนุญาตนั้นอาจจะเป็นหัวข้อที่เป็นสากล
ริเคะน弴 มีส่วนขับเคลื่อนในฐานะจิตรกรนักเขียนกับน้องชายอิคุมะ 2 คนของทะเคะโอะแต่ละอย่างด้วย

งานศิลปะชิ้นเอกอื่นของทะเคะโอะ: "ผู้หญิงคนหนึ่ง" " ความทุกข์ใจ ให้กำเนิด"
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,558KB )

คะเอะโมะน ทะคะชิมะเกิดที่บ้านของพ่อค้าวัสดุไม้ของเอโดะ และไปโยโกฮาม่า และประสบผลสำเร็จในฐานะคนตัดไม้ รู้จักชิเกะโนะบุ โอะคุมะ และปีพ.ศ. 2413 ลดราคาการก่อสร้างทางรถไฟการก่อสร้างที่ดินผิวน้ำทะเลช่วงทำแต้มในการแข่งขันของโยโกฮาม่า และเติมเต็มส่วนหนึ่งของอ่าวที่กว้างออกไปทั่วบริเวณโดยรอบฮิระนุมะจากโทะเบะ in bow shape และสร้างเส้นทางที่สั้นที่สุดของทางรถไฟถึง treaty port (บริเวณใกล้เคียงศาลากลางจังหวัดคะนะกะวะตอนนี้) ใน gate-guard office ชมเชยได้รับส่วนที่เหลืออยู่นอกจากส่วนทางรถไฟของพื้นที่ถมเสร็จและถนน นั่นได้รับจากชื่อเมืองของ "ทะคะชิมะเชียว" ใกล้กับสถานีโยะโคะอะมะ
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,523KB )

ขอบเขตที่อำนาจกฎหมายควบคุมไปถึง สถานีตำรวจคือหน่วยสมัยก่อน ตอนแรกของสถานีคะนะกะวะสถานีโทะเบะโอะคะโนะบริเวณโดยรอบโทะเบะจากฮิระนุมะบริเวณโดยรอบที่เหลือจากเซะนเกะนเชียวถึง Kofuku-ji Temple ตอนนี้บริเวณโดยรอบนั้นด้วยอำนาจในการตัดสินคดี ที่ไม่สะดวกสำหรับผู้อาศัยที่ใช้ชีวิตจริงๆ ดังนั้น ถึงผู้อาศัยเรียกร้องให้อยากให้สร้าง "เขตโทะเบะ" ใหม่ แต่หนึ่งครั้งถูกตีกลับ สงครามรุนแรงขึ้น และข้างล่างปลายทางคำสั่งแยกออกเป็นสถานี 2 อันยามสงครามที่ neighborhood association สร้างแกนหลัง และเขต นิชิเป็นอิสระเกี่ยวกับความไม่สะดวกหลังเขต มินะมิเดือนเมษายนปีพ.ศ. 2487
ย้ายช่วงหลังสงคราม และ ถึงเป็นต้นสายปลายเหตุที่เก่ง "มินะโทะ มิระอิ" แต่ ตอนเปลี่ยนอู่เรือไปที่บริเวณโดยรอบการถมของ Kanazawa อำเภอ โยโกฮาม่าซื้อขาดซากปรักหักพังนั้น และการพัฒนาอีกครั้งเมืองสายเริ่มด้วยคำร้อง เติมเต็มชายฝั่งทะเลของคะนะซะวะด้วยการพัฒนาอีกครั้งของเขตเมือง และให้โรงงานในภายในเมืองย้ายที่นั่น ซากปรักหักพังนั้นเป็นพื้นที่มินะโทะ มิระอิตอนนี้ เพื่อผ่อนปรนการจราจรติดขัด การก่อสร้าง Bay Bridge เริ่มดำเนินการการทำธุรกิจใหญ่ 6 มินะโทะ มิระอิถูกบำรุงรักษา และจัด "งานแสดงสินค้าโยโกฮาม่า" ขึ้น
ตอนอู่เรือของการวางซ้อนก้อนหินไม่ชื้นที่นี่ที่ญี่ปุ่น และ Landmark Tower เสร็จ เกิดชีวิตใหม่ในฐานะสวนอู่เรือ และกลายเป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญของประเทศ
ไม่คิดว่า " มินะโทะ มิระอิ" กลายเป็นรูปร่างเช่นนี้ เขต นิชิ สิ่งที่ใหม่เก่าดำรงอยู่ร่วมกันด้วย understanding the new searching the old ดีจริงๆ
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 190KB )

ที่จัดงานญี่ปุ่นการค้าการรู้รอบเกิดชีวิตใหม่ในฐานะสวนสนุกภูเขาโนะเกะปี 1951 ( 26, เชียววะ) หลังจาก 2 ปีงานแสดงสินค้าการเสร็จสิ้น อุปกรณ์เล่นในสนามเด็กเล่นใหญ่ถูกแสดง removing and rebuilding ของจากคะเกะสึเอะนของเขต สึรุมิ สวนสัตว์ที่ได้รับความนิยมเปิดในฐานะสวนสนุกบางอันที่ที่จัดงานการรู้รอบ "ฮะมะโคะ" ของ Indian elephant สัตว์ตัวใหญ่เช่น "สึกะรุ" ของอูฐรวมตัวกันภายในปีถัดไป ตอนนี้มีสัตว์ของประมาณ 90 ชนิดที่รวมแพนด้าแดง 2 ตัวอยู่ ส่วนสวนสนุกปิดเพื่อการก่อสร้างอ่างเก็บน้ำปี 1972 ( 47, เชียววะ) และถูกเปลี่ยนชื่อเป็น " Nogeyama Park and Zoo"
สวนสัตว์ย่างเข้าสู่ครบรอบปีที่ 70 การเปิดสวนสนุกเดือนเมษายนอายุ 2021 (เรวะ 3 ) รวมถึงยุคสมัยที่เป็นสวนสนุกบางอัน สวนสัตว์คะนะซะวะ ZOORASIA สวนสัตว์โยโกฮาม่าสวนสัตว์เด็กเล็กมะคิกะฮะระเกิดขึ้นอย่างอื่นในภายในเมือง และ superannuated plantation ของ Nogeyama Park and Zoo ถูกตรวจ อย่างไรก็ตามการดำรงอยู่ต่อไปถูกกำหนดในฐานะสถานที่ที่เด็กมาเยือนอย่างง่ายๆ และสัมผัสสัตว์ได้ โดยความสะดวกและค่าเข้าสวนของการจราจรฟรี ไปถึงตอนนี้
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,482KB )

เน้นย้ำการฟื้นฟูของญี่ปุ่น และ "งานแสดงสินค้าญี่ปุ่นการค้า" ถูกเริ่มจากวันที่ 15 เดือนมีนาคมอายุ 1949 ( 24, เชียววะ) เพื่อหาการเปิดใหม่อีกครั้งของการค้าถึงวันที่ 15 เดือนมิถุนายนเพราะการร่วมเป็นเจ้าภาพของอำเภอ โยโกฮาม่าและจังหวัด คะนะกะวะ และบันทึกจำนวนที่เข้าร่วมของ 3,600,000 คนจากในและนอกประเทศ ที่จัดงานเป็นสวนสาธารณะภูเขาโนะเกะและสวนสาธารณะทะนมะชิ ที่จัดงานสวนสัตว์นอกอาคารที่สร้างขึ้นเป็นการเฉพาะถูกสร้างขึ้นอาคารอาคารบ้านเด็กดาราศาสตร์การท่องเที่ยวที่สวนสาธารณะภูเขาโนะเกะ และอาคารอุตสาหกรรมอาคารบริษัทการแนะนำอาคารต่างประเทศถูกสร้างขึ้นที่สวนสาธารณะทะนมะชิ สวนสาธารณะภูเขาโนะเกะ สิ่งแข็งแรงสีสิ่งบันเทิงเช่นสำหรับเด็กเป็นต้นถูกสร้างขึ้น การแข่งขันร้องเพลง puppet play บ้านผีสิงจัดขึ้นนอกจากการสาธิตให้ชมสาธารณะของโทรทัศน์ที่ชนะการเป็นที่นิยมอย่างมากที่ที่จัดงานนอกอาคารที่สร้างขึ้นเป็นการเฉพาะของภูเขาโนะเกะ งานแสดงสินค้านี้เป็นงานที่ระลึกที่โยโกฮาม่าเริ่มต้นใหม่ในฐานะ trade port เพราะการส่งออก raw silk แรกหลังสงครามจัดขึ้นจากท่าเรือโยโกฮาม่า
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,730KB )

"นอนหลับไม่ได้ตอนกลางคืนที่ทะสึทะเจียวคิเซะน 4 แก้วที่ get rid of การนอนของ peace of mind ด้วย"
เป็นเพลงการเล่นตลกที่แต่งสภาพสังคม เวลา Commodore Perry นำ black ship 4 ลำช่วงสุดท้ายของรัฐบาลโชกุน และเทียบท่าเรือในอ่าวเอโดะ แขวนเจียวคิเซะนที่เรือขับเคลื่อนด้วยไอน้ำกับน้ำชาคุณภาพสินค้าชั้นเยี่ยมของอุจิ ความหมายของเพลงเป็นสิ่ง ที่ว่า "เป็นไม่นอนหลับได้ตอนกลางคืน (ด้วยคาฟฟิอีนของเพียงแค่ 4 แก้วน้ำชาคุณภาพสินค้าชั้นเยี่ยม) แล้วด้วย เพราะเพียงแค่ 4 ลำ black ship มาโลกของ peace of mind"
ดู big ship ต่างประเทศในชายฝั่งทะเล และพวกที่ชอบมุงทะซะนิหลั่งไหล และรัฐบาลโชกุนทำ running about ความกดดันของอเมริกาที่กดดันให้ทำการเปิดท่าเรือ พอนะโอะซุเคะ อิอิ chief ministry ของเวลาด่างโดยตัดสินแบบลำพัง โดยไม่ได้รับการอนุญาต ( Imperial grant ) ของพระราชวังอิมพีเรียล ทำให้ฝ่ายลัทธิจักรวรรดินิยมแล้วโกรธ และล้มเพราะ "ข้างนอกซะคุระดะ-โมะน กะเทะแปลก" พูดว่า อนาคตจากหมู่บ้านชาวประมงความหนาวถึงมหานครถูกพัฒนาเพราะ resolute decision" ของเชียวคุฮิสึสำหรับโยโกฮาม่าได้ รูปปั้นทองสัมฤทธ์ของเชียวคุฮิสึมองลงไปเห็นทะเลจากสวนสาธารณะ Mt. Kamon
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,727KB )

ประชากรรวมกันอย่างแน่นขนัดที่การแก้ปัญหาและเมืองคนญี่ปุ่นใกล้กับ treaty port อย่างไรก็ตาม ถึงพื้นที่นี้ คุณภาพน้ำขุดบ่อน้ำแย่ๆ ที่พื้นที่ถม ก็ได้แค่น้ำที่ประกอบด้วยระดับความเค็ม ถูกใกล้กับความต้องการที่จัดหาน้ำจำนวนมากบริสุทธิ์อย่างมั่นคงที่นี่ Palmer เฮนรี่ของวิศวกรคนอังกฤษได้รับมอบหมายให้ทำธุรกิจนี้ Palmer วางท่อนำน้ำ ( iron pipe ) 43km การขยายทั้งหมดพร้อมกับวิศวกรคนญี่ปุ่นจากตอนต้นของ Sagami River และนำน้ำไปสู่ภูเขาโนะเกะ และก่อตั้งที่อ่างเก็บน้ำและถังปุ๋ยหมัก ทางที่ฝังท่อนำน้ำนี้ถูกเรียกว่าทางการจ่ายน้ำ เดือนตุลาคมอายุ 1887 (เมจิ 20 ) เริ่มการอุปทานที่เขตเมืองเป็นการจ่ายน้ำปัจจุบันครั้งแรกในญี่ปุ่นจากภูเขาโนะเกะ หน้าอกและอนุสาวรีย์การชื่นชมของ Palmer ได้รับการสร้างที่ภูเขาโนะเกะเพื่อระลึกถึงนี่
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,488KB )

พอช่วงชีวิตตั้งแต่สมัยเอโดะถึงเมจิแล้ว ผู้คนที่คิด พอการก่อสร้างของทางรถไฟที่ขนคนและสินค้าจำนวนมากได้เพื่อการปรับให้ทันสมัยของประเทศในหนึ่งครั้งสำคัญปรากฎตัว และเป็นชิเกะโนะบุ โอะคุมะและฮิโระบุมิ อิโทะของรัฐบาลเมจิ และในขณะเดียวกัน ถึงมีกลุ่มที่คิด พอเป็นความสำคัญเป็นลำดับแรกการเตรียมกำลังทหารกว่าทางรถไฟ แต่ทางรถไฟครั้งแรกในญี่ปุ่น 27km ความยาวรวมที่ทำ และแผนการการก่อสร้างทางรถไฟถูกการช่วยเหลือแบบไม่เปิดเผยดำเนินใน Emperor Meiji แบบเคลื่อนมาอย่างมั่นคง และผูกชินบะชิและโยโกฮาม่าเข้าด้วยกันปี 1872 (เมจิ 5 ) ที่ก่อนที่ตอนนี้สัก 150 ปีเสร็จ และ สถานีโยะโคะอะมะ" " รุ่นแรก นั้นทำในสถานที่ของสถานีซะคุระกิเชียว JR ตอนนี้ที่ treaty port ใกล้ และหลังจากนั้นกลายเป็นรากฐานของการพัฒนาของทางรถไฟหลังจากนั้นและการปรับให้ทันสมัยของญี่ปุ่นทางรถไฟที่นอกจากนี้ถูกสร้างใหม่ และถูกปูที่สถานที่ของ "สถานีโยะโคะอะมะซะนดะอิตา" ระหว่างชินบะชิโยโกฮาม่าสถานีโยะโคะอะมะตอนนี้ "สถานีโยะโคะอะมะ this and the other worlds ตา" ที่ทะคะชิมะเชียวอยู่ฝ่ายโตเกียวที่สะดวก เพื่อยืดทางรถไฟในเกียวโตทางโอซาก้า
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 1,862KB )

หลังจาก ถึงญี่ปุ่นที่แรงกดดันการเปิดท่าเรือต่อญี่ปุ่นของกลุ่มประเทศยุโรปตะวันตกเพิ่มมากขึ้น และด้อยด้วยอำนาจทหารที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และเพราะ visit to a shore ที่อุระกะของกองเรือรบ Perry ของอเมริกา ตัดสินใจเกี่ยวกับการเปิดท่าเรือ แต่ เพื่อลดผลกระทบนั้นให้ลงที่สุดเท่าที่ทำได้ เป็นถนนระยะเวลาสั้นสุดที่ทำถนน เพื่อก่อตั้ง และผูกโทะคะอิโดะและท่าเรือเข้าด้วยกันด้วยการก่อสร้างการเร่งรีบ และนำไปสู่ท่าเรือผ่านทางฮิระนุมะโทะเบะจากเซะนเกะนเชียวตอนนี้ และดังนั้นภูเขาโนะเกะถูกเหลาให้แหลม และ "การติดต่อกันไปหมดของโนะเกะ" เกิด และท่าเรือคาดหวังการแก้ปัญหาคนต่างชาติและเรือจากต่างประเทศใกล้กับท่าเรือได้จากฮะมะมุระ (บริเวณใกล้เคียงศาลากลางจังหวัดคะนะกะวะตอนนี้) กว้างที่เป็นเมืองร้างตอนนั้นจากภูเขาโนะเกะ และทหารของประเทศอังกฤษและฝรั่งเศสฝึกอบรม,
เห็นการเดินสวนสนามกลับมาด้วย และภาพเช่นนี้ สำหรับป้อมปราการของยะมะเทะดูเหมือนว่าเป็นสาวพรหมจรรย์ที่เต็มไปด้วยสิ่งที่มาจากต่างประเทศสำหรับผู้คนในตอนนั้น ขณะเป่าแตร
ดาวน์โหลด PDF ได้ ( PDF : 699KB )