[ที่ 22 ] "เอะคิโคะนโล่อันที่ 53" ได้รับการจัด

ไปทำ ที่ว่า เอะคิโคะน" โล่ "อันที่ 53 โดยการรวมกลุ่มศึกษาวิจัย (ชื่อที่ใช้กันทั่วไป "โล่รอเคะน" ) การเป็นเจ้าภาพจัดงานที่ทำด้วยเมืองบริเวณสถานีคะโมะอิได้รับการจัดหน้าช่องตรวจตั๋วของสถานีของสถานีคะโมะอิ JR วันอาทิตย์ที่ 17 เดือนกันยายน
"พะเชียะมะมะ" ของกลุ่มตำนานที่เล่าสืบต่อกันมาปรากฏขึ้นครั้งนี้ และแสดง "แร้งขนาดใหญ่บินไป" ด้วยเครื่องดนตรีทางเชื้อชาติ
ตำนานที่เล่าสืบต่อกันมาดูเหมือนว่าจะเป็นดนตรีที่ถูกสืบทอดที่เขต Andes เช่นประเทศเปรูและประเทศชิลีของอเมริกาใต้เป็นต้น ความโศกเศร้าไม่ใช่ดนตรีมีเท่านั้น และดนตรีที่หลากหลายเช่นดนตรีการเต้นรำแบบญี่ปุ่นที่หรูหราดนตรีเท่ดนตรีที่เสียใจเลยถูกแสดงเหมือนกับ "แร้งขนาดใหญ่บินไป" และอธิบายถึงเบื้องหลังและเครื่องดนตรีทางประวัติศาสตร์ของดนตรี ประหลาดใจว่า ทำโซ่ตก ในการถูกแสดง
ถึงเป็นวันที่อากาศหน้าร้อนที่เหลือค้างมายังต้นฤดูใบไม้ร่วงเข้มงวด แต่ผู้ชมถูกแสดง beating time with hands ของ และโยกไหวร่างกาย และเพลิดเพลิน ฉันลืมความร้อนด้วย และฉันเพลิดเพลิน ถึงนักกีฬาถูกบอกว่า " การแสดงดนตรี ที่ใส่ชุดประจำชนชาติร้อนจริงๆ" แต่เป็นการแสดงดนตรีดีเยี่ยมที่ไม่พ่ายแพ้ความร้อน
คือกับกำหนดการของวันอาทิตย์ที่ 17 เดือนธันวาคมปีพ.ศ. 2566 และ "อันที่ 54 เอะคิโคะน" โล่ครั้งถัดไปเป็นความสนุกสนาน

เดือนกันยายนปีพ.ศ. 2566

นายกเทศมนตรีเขต มิโดะริยะซุฮิโระ ซะโทะ (ซะโทะอุยะซุฮิโระ)